بچرخ بر زبر ابر بال و پر روشن
شود به نام تو این آسمان مگر روشن
اگر چه در کف طوفان چراغها رفتند
خدا نموده تو را باز شعله‌ور روشن
برای رد شدن از شب ستاره کم دارم
بسوز بخت مرا، باش تا سحر روشن
به رنگ خوشه انگور می‌رسی از ماه
می‌آوری غزل و کوزه روی سر روشن
شدی سوار بر اسبی سپید در باران
بیا به سوی بهاران بیا سفر روشن
سیدمحمدضیاء قاسمی
89/7/9 .................
